BIR YILIN SON GUNLERI
Bir yıl daha bitiyor, düşlerim, tasalarım, yarım kalmış onca şey, Her yıl biraz daha kısalıyor bir öncekinden Bana mı öyle geliyor Yoksa daha mı hızlı ilerliyor zaman insan yaşlanırken Kırdım mı, incittim mi birilerini Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler? Kendimi yeniledim mi yaşadıklarımda? Yeniden düşünmeliyim, dostluklarımı, ilişkilerimi Çoğalttım mı eksiklerimi? Gözlerim çocukluk fotoğraflarımda mı kaldı Yitirdim mi yoksa masumiyetimi? Borçlarımı ödedim mi, Doğru seçtim mi soruların fiillerini? Ödünç aldığım kitapları geri verdim mi? Geri verdim mi aldıklarımı; Aşkları, dostlukları, sevgileri, güvenleri, bağları Kitaplara, sayfalara, satırlara borcumu ödedim mi? Yokladım mı duygularımı hala sevebiliyor muyum insanları? Ovmalı gümüşlerimi, bakırlarımı, cila geçmeli ahşaplarıma Ovmalı umutları Saklı tutmalı gelecek inancını, yarınları eksik etmemeli ağzımdan Hançer kıvamındaki o kara mızrak tadını Şimdi oturup uzun bir hasretlik mektubu yazmalıyım Sonra köşe başından bir demet çiçek alıp öyle başlamalıyım akşama Yeni bir yıla Ama nedense her şeyin tadı dağılıyor ağzımda Bir sap çiçek mi taşısam yoksa ağzımın kıyısında Aydınlık rengi vursun diye gözlerimdeki buluta Murathan MUNGAN