Pazartesi, Nisan 21, 2014

OLMEK UZERESIN VE PISMANSIN

Merhabalar sevgili dostlar, bugunku yazacagim konu Almanya'da yasayan bir hemsireyle ilgili, aslinda hemsireyle degil hemsirenin bakimini yaptigi olmek uzere olan hastalarla ilgili. Hemsire olumu kesinlesmis hastalarin bulundugu bolumde uzun yillar calisip, yuzlerce hastanin yasadigi son anlara bire bir sahit olup, sonra emekli olmus ve hastalariyla ilgili  anilari  kitap haline getirmis.
Kitabin konusu olmek uzere olan hastalarin yapmadiklari seyler icin duyduklari pismanliklar. 

Olmek uzeresin ve pismansin

O kadar aci bir durum ki insansin, son nefesini  vermek uzeresin ve yaninda seni son anlarina profesyonel anlamda hazirlamak icin olan insana pismanliklarini dile getiriyorsun. Allah hepimize en az pismanliklarin yasanacagi bir hayat nasip etsin insallah. Buyrun efendim beraber okuyalim listeyi.

Birinci sirayi  alan pismanlik
Baskalari icin fedakarlik yapmaktan kendi hayatini yasama firsat bulamayan insanlar hizmetkarlik gorevleri bittiginde ve artik yasam denen seruvenin sonuna geldiginde keske baskalarinin benden bekledigi hayati yasamak yerine kendi istedigim hayati yasasaydim diyerek son nefeslerini veriyorlarmis.

Ikinci sirayi alan
Saglikli donemlerinde hayati doya doya yasamamak, hayallerin pesinden kosmamak ikinci sirada pismanlik sebebi olarak yer aliyormus.

Ucuncu siradaki
Kendini ifade edememek ve duygularini aciga cikarma cesareti gosterememek ve bunun yillarca boyle surmesi olum anindaki pismanlik sebeplerinin bir tanesiymis.

Veee benim listemdeki sonuncusu
Aile ve arkadaslik baglarinin kopmasi ve tekrar olusmasi icin herhangi bir caba gosterilmemesi de pisman olunan sebeplerden bir digeriymis. Evet sevgili dostlar bu liste boylelikle uzayip gidiyor, ben sadece en ust siralarda yer alanlari paylasmak istedim.

Hicbirimiz dort dortluk bir hayata sahip degiliz ama daha cok mutlu oldugumuz bir hayata sahip olmak bizim elimizde, o yuzden  bugune kadar ne yaptiysak yaptik degistiremeyiz ama yarindan itibaren mutlu olmak icin cok sey var degistirebilecegimiz. Bundan boyle nefes alirken "ohh be ne mutluyum, sukurler olsun" diyebilecegimiz bir hayati yasamak icin silkeleniyoruz ve kendimize gelip hayallerimizin pesinden kosa kosa gidiyoruz, maneviyatimiza can simidi gibi sarilip, duygularimizi istedigimiz gibi dile getirip zaten bizim olan bu hayati onun bunun istedigi gibi degil de kendi istedigimiz gibi yasiyoruz.

Hadi hadi bahane yaratma o yok, bu yok, su yok diye, asil onemlisi bu hayatin "BIR TANE DAHA YEDEGI YOK."



13 yorum :

  1. ne güzel yazmışsınız bayıldım :)) hayat dediğin bir nefes onu da kavga, gürültü içinde yaşadıktan sonra geriye ne kalıyor ki...
    bana yaptığınız yorumlara da çokkkkk teşekkürler :)) utanıyorum böyle güzel yorumlar alınca acık ucundan da çok seviniyorum, hadi yalan söylemeyeyim çoooook seviniyorum :))
    sevgiler Mukaddes hanım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oncelikle yazimi begenmen beni cok mutlu etti sende olasin. Sen gercekten oylesin ama, acayip basarilisin urun pazarlamasinda.Seni sevindirebildiysem mutlu oldum canim benim. Annene selamlar, sevgilerimle.

      Sil
  2. Merhaba Mukaddes Hanım. Haftaya ağır bir konuyla başlamışsınız. Bence, pişmanlıklar için ölümü beklemeye gerek yok. Yanlış atılan adımların ardından pişmanlıklar ve keşkeler başlıyor zaten. Yıllar göz açıp, kapayıncaya kadar geçiyor. Geçici olan bir şey için bu kadar üzülmek, kahretmek de yanlış aslında. Bugün pişman olan insanlar, hayatlarıyla ilgili kendi kararlarını alabilselerdi, alırlardı zaten. Demek ki; kendi kararlarını verecek güçte insanlar değillermiş. Kendini bilmek diye bir şey var. Velhasılı, insanlar ah vah etmeyi seviyor. Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Inanirmisiniz bende yayinlarken birkac saniye dusundum, pazartesi zaten agir bir gundur acaba uygunmu diye. Rabia hanim size ne diyebilirim ki dusunceleriniz karsisinda dogru cunku. Olum anini beklemenin geregi yok dediginiz gibi. Sizinle fikir alisverisini cok seviyorum biliyor musunuz? Dun kanserle kavga eden besinlere yazdiginiz cevap cok hosuma gitti. Uzun yillar yazisabilecegimiz blog arkadasligimiz olsun insaallah.Sevgilerimle.

      Sil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  4. ne kadar zor bir meslekmiş insanın psikolojisi de bozulur ki ...
    Bu kitabı okuyacağımı sanmıyorum şu yazdıklarınız bile beni çok etkiledi uzun okursam uzun süre etkisinden çıkamam sanırım, hayat bir kelebeğin ömrü kadar kısa her gün sağlıklı olduğumuz mutlu olduğumuz için gerçekten şükretmeliyiz...
    Dün haberlerde bir kızcağız vardı yumuşak doku kanseriymiş 8 tane ameliyat olmuş durumu gerçekten kötüydü bende gençliği yaşamak istiyorum diyordu, evim şahane diye bir program var orda evleri yapılan insanlar nasıl ağlıyorlar ömrü hayatında belki evine yeni bir eşya almamış 40 yıldır aynı şeylerle oturuyorlar kırık dökük duvarlar arasında bir yatakları bile olmayanlar var, bir onlara baktım bir kendime ve çok utandım ... Ne kadar şükretsem azdır...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok duygulandim yazdiklarini okuyunca, aynen bende oyle dusunuyorum ve hissediyorum. Etrafimdaki insanlar yakinmaya basladiklari zaman hemen onlara bir hastane ziyareti oneriyorum, gordukleriniz karsisinda sukredemiyorsaniz insanliginizi bir kere daha sorgulayin diye de durtuyorum. Inan bana gozlerim doldu yazdiklarin karsisinda, ben kizimla sukretmeyi bildigi icin gurur duyuyordum, seninle de gurur duyuyorum. Sevgilerimle.

      Sil
  5. Hiç bitmeyecek sanıyorsun, hep yarını var. Ne olursa olsun hayatı sevmeli, mutlu olunabilecek ayrıntılar yakalamalı insan.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Son cumleniz vurdu beni, "mutlu olunabilecek ayrintilar yakalamali insan" iste puf noktasi o yasamin, iki tercihimiz var ya ahlanip vahlanacagiz ya da sizin yazdiginiz gibi. Cok tesekkur ederim sevgili Yazdan Kalan ziyaretin ve yorumun icin. Sevgilerimle.

      Sil
  6. Son pismanlik fayda etmiyor maalesef, o yuzden hayatin tadini cikaralim gec olmadan.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet bence de son ana kadar beklememek lazim, elimizden geldigince her anin keyfini cikarmamiz lazim. Sevgilerimle.

      Sil
  7. Hayatın tadını çıkarırken başkalarını da üzmek de varsa, ya içinde?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Onun adi bencillikten baska bir sey olmaz o zaman sevgili bahceperisi, benim perim. Kimse kimsenin mutsuzluguna sebep olmamali ama maalesef cok oyle insanlar etrafimizda. Bize dusen onlardan uzak durmak elimizden geldigince. Sevgiyle ve mutlulukla yasamak dilegimle.

      Sil